چوکه ی عشق...

 

بیا کمی برقصیم

دستم را بگیر

پاهایم از فرط تنهایی نا ندارند

دل با تو هر دم می رقصد و جان ماتم ...

خشکیده جان به راه چشم دوخت

دل خیال باطل می کند

بال بال بودن می زند

بنواز مطرب ساز عشق را ...

چوکه ی عشق را همدم و دستی باید ...

بزن طبال ...

پای چپم را زیر کدام نوای عاشقی به زمین بکوبم

دل به درد ناید ...

دستمال زرنگار را به دست روزگار دادم

سر چوپی سر نوشت او باشد و من دست یار گیرم ...

سورنا چی ، بند زیر سورنایت به رنگ حنای شادی بودنهاست

تکانش نده

چشمانم در خواب و رویاهاست

نکند این آهنگ ،

آهنگ آخرین شب بودنهاست ؟!

کاش که فردا آخرین سپیده ی تنهایی باشد

و

دنیا بی من و این گونه واریز و شکایتهاست

 

 

 

 م . ن



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : پنج شنبه 8 مرداد 1394برچسب:دلنوشته های م , ن ، مترسک عاشق ، منوچهر افتخارزاده,, | 1:53 | نویسنده : م . ن |